Frisbee

Het speelveld is rechthoekig.

Het speelveld is vlak en vrij van obstructies.

Het speelveld wordt omringd door de buitenlijnen.

Het speelveld heeft twee buitenlijnen (ook wel zijlijnen genoemd) in de lengte.

De buitenlijnen in de lengte zijn 100.000 mm lang.

Het speelveld heeft twee buitenlijnen in de breedte.

Als twee speelvelden naast elkaar liggen, is er minimaal 5.000 mm ruimte tussen beide velden.

De buitenlijnen maken geen deel uit van het speelveld.

De doellijnen scheiden het middenveld van de eindvakken.

De doellijnen horen bij het middenveld.

De doellijnen bevinden zich in het speelveld op 18.000 mm van de buitenlijn aan de kopse kant.

De doellijn is evenwijdig aan de buitenlijn van de kopse kant.

De lengte tussen beide doellijnen is 64.000 mm.

Het gebied tussen beide doellijnen wordt de centrale zone genoemd.

Het gebied tussen de buitenlijn aan de kopse kant en de doellijn wordt de eindzone genoemd.

De brick mark is een markering op het veld.

De brick mark is een kruising twee lijnen van 1.000 mm.

De brick mark ligt tussen beide zijlijnen.

De brick mark ligt 18.000 mm van de doellijn richting het midden.

De hoeken van het middenveld en de eindzones worden gemarkeerd door acht fel gekleurde en flexibele objecten.

De directe omgeving van het speelveld blijft vrij van obstakels.

Een disgolfbaan bevindt zich in rustige stukken natuur die niet gebruikt worden voor bebouwing of in openbare parken en gebieden waar voldoende veilig gespeeld kan worden.

Voor een discgolfbaan met negen holes is minimaal 6 en maximaal 15 hectare nodig.

De holes van een discgolfbaan zijn, afhankelijk van de moeilijkheidsgraad, tussen de 50.000 en 150.000 mm.

Een baan met 18 holes, geschikt voor wedstrijden, ligt op een grond van minimaal 10 hectare.

Een discgolfbaan waar wedstrijden op gespeeld worden heeft 15 of 18 holes met een minimum van 13.

De holes van een discgolfbaan variëren in lay-out, afstand en moeilijkheidsgraad.

Een discgolfbaan heeft aan het begin van iedere hole een afwerpplek (ook wel tee genoemd).

De tee is minimaal 1.200 mm breed en 3.000 mm lang.

De afwerpplek is egaal, waterpas en vrij van obstakels.

De afwerpplek en de directe omgeving leveren geen gevaar op voor de spelers.

De afwerpplek heeft een teesign, een bord met informatie over de hole.

De teesign bevat de afstand tussen begin- en eindpunt en een plattegrond van de hole.

Het eindpunt van een discgolfbaan is een basket, die goedgekeurd is door de PDGA.

De basket beschikt over een top, middenpaal, kettingen rondom en een mand.

Een basket mag variëren per hole zolang er maar voldaan wordt aan de voorwaarden van de PDGA.

Een discgolfbaan bevat minimaal één algemeen informatiebord met informatie over de baan.

Op het informatiebord staat een plattegrond en relevante (tijdelijke) informatie over de baan.

Het informatiebord staat op een prominente verzamelplek bij de baan, in de buurt van de starthole.

Discgolfbanen worden onderscheiden in vier verschillende soorten: groen, rood, wit en blauw.

de banen onderscheiden zich in de mate van uitdaging en de doelgroep.

Het is mogelijk dat moeilijkheidsgraden tussen de banen overlappen.

Een baan mag uit meerdere kleurcodes bestaan.

Als er meerdere afwerppunten bij een hole zijn, dienen deze voorzien te worden van teesigns met daarop de corresponderende lay-out.